Dožiwjenja wjesołeho hólčeca z našeho dźěćaceho programa móžeće sej tule naposkać.
Dožiwjenja našeho Witki.
Dožiwjenja našeho małeho Witki.
Lětsa smój sej z Tomašom wuběrny žort za prěni apryl přemysliłoj. Běše přerjenje, sej to wumolować! Smój nawěšk naćisnyłoj, zo budźe w šuli dźeń wotewrjenych duri.
Dźeń wotewrjenych duri pola našeho Witki.
Hdyž ležiš takle chory we łožu, dźe ći wšo móžne přez hłowu. Mi je na přikład napadnyło, zo je nan w poslednim času zrědka doma. A jeli tu je, je z něčim zaběrany.
"Wowče jětra" ma Tomaš. Mjezwoči lute čerwjene blečki. "To strašnje swjerbi", wón přiznała.
awtorka: Lubina, Hajduk-Vjelkovićowa režija: Madlenka Šołćic rěči: Lucian Šołta
Witka swjeći póstnicy a je lětsa agent.
Je póstniski čas, tež pola Witki. Tola kak tón je woswjeći?
Witka dojědźe sej do Čěskeje šwicy.
